Kiedy Jacob miał dziewięć lat, jego matka zginęła w wypadku samochodowym w drodze z La Push do Forks. Jacob bardzo przeżył stratę matki, lecz i tak poradził sobie z nią lepiej niż jego siostry, przede wszystkim dzięki temu, że to właśnie one starały się od tamtego czasu matkować młodszemu bratu. Gdy Billy Black przestał chodzić z powodu powikłań po cukrzycy, Jacob stał się jego posłańcem. Zaopiekował się ojcem bez sprzeciwu; właściwie bardzo się cieszył, że może z nim spędzać tyle czasu. Jacob podziwiał Billy'ego i uważał go za wspaniałego ojca, choć czasami irytowały go przesądy, w które ojciec najwyraźniej wierzył. Billy nieustannie próbował przekazać synowi plemienne tradycje i podania, ale Jacob bardzo szybko przestał w ogóle tego słuchać.
Jacob i jego ojciec zostali sami, gdy obie siostry skończyły szkołę. I Rachel, i Rebecca źle się czuły w miejscu, w którym mieszkała ich matka, z każdym dniem coraz bardziej za nią tęskniły. Rebecca wyszła za surfera z Samoa zaraz po skończeniu liceum i jeździła z nim po całym świecie na zawody. Rachel dostała się na uniwersytet stanowy w Waszyngtonie, a podczas ferii i wakacji pracowała.
Jacob zauważył, że w ojcu zaszła jakaś zmiana, kiedy do Forks przeprowadzili się Cullenowie. Nie rozumiał jednak, co się stało. Wstydził się z powodu awersji, jaką ojciec żywił w stosunku do nowego lekarza, a coraz częstsze aluzje do historii Quileutów zaczynały go denerwować. Po jakimś czasie nauczył się kompletnie ignorować opowieści ojca.
Jacob dołączył do sfory wilkołaków jako piąty. Genetycznie dziedzictwo predestynowało go do objęcia przywództwa w sforze, lecz w rzeczywistości został wilkiem Alfa dopiero później, kiedy stworzył osobną watahę i oddzielił się od Sama. Nadal mieszkał w domu z ojcem, kiedy jego siostra, Rachel, wróciła ze studiów i wpoił ją sobie Paul Lahote.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz